Kiedy Roman Totenberg po raz pierwszy ujrzał strzeliste nowojorskie wieżowce i Statuę Wolności był urzeczony. Dla przybysza z Europy - młodego i zdolnego skrzypka... Zobacz pełny opis
Kiedy Roman Totenberg po raz pierwszy ujrzał strzeliste nowojorskie wieżowce i Statuę Wolności był urzeczony. Dla przybysza z Europy - młodego i zdolnego skrzypka urodzonego w Polsce w 1911 roku - Ameryka była dziwnym, nieznanym światem, pełnym obietnic i możliwości. W swojej ziemi obiecanej, przybranej ojczyźnie, spędził niemal 70 lat.Kiedy Roman Totenberg po raz pierwszy ujrzał strzeliste nowojorskie wieżowce i Statuę Wolności był urzeczony. Dla przybysza z Europy - młodego i zdolnego skrzypka urodzonego w Polsce w 1911 roku - Ameryka była dziwnym, nieznanym światem, pełnym obietnic i możliwości. W swojej ziemi obiecanej, przybranej ojczyźnie, spędził niemal 70 lat. Prawie siedem dekad po opuszczenia Starego Kontynentu Totenberg wspomina transatlantycką podróż niewielkim parowcem "La Fayette". Wypłynął na jego pokładzie w 1938 roku, porzucając dotychczasowe życie w Paryżu, nad którym zbierały się powoli czarne chmury nadchodzącej wojny. W Ameryce odnalazł swobodę i przyjaciół. Przystojny, elegancki i przede wszystkim niezwykle utalentowany Roman zrobił wielką karierę. Koncertował nawet przed prezydentem Franklinem Delano Rooseveltem. Silne wrażenie wywarła wówczas na przybyszu gościnność Pierwszej Damy, która osobiście podawała dania artystom. Wkrótce Totenberg stał się częścią elity amerykańskich muzyków. W Ameryce znalazł też miłość. Na przyjęciu z okazji reelekcji Roosevelta Totenberg poznał swoją przyszłą żonę. Z zawartego 30 lipca 1942 małżeństwa narodziły się Romanowi trzy córki: Nina, Jill i Emy. Nina, obecnie znana amerykańska dziennikarka, wspomina lata, kiedy w domu bohatera filmu często gościli tacy artyści, jak Igor Strawiński czy Darius Milhaud. Przez całe życie Roman Totenberg był tytanem pracy. Stale doskonalił swój talent, ćwicząc grę. Dawał liczne koncerty na terenie całych Stanów Zjednoczonych, odbył też podróże do Europy. Grał w Paryżu, w Londynie, w Berlinie. Gdy ucisk za Żelazną Kurtyną zelżał z okazji kolejnej odwilży w latach pięćdziesiątych, Totenberg dawał popis swoich umiejętności przed polską publicznością. Nigdy nie wyrzekł się swoich korzeni, nie zapomniał polskiej mowy, choć swoje życie oddał nowej, przybranej ojczyźnie. Oprócz gry na skrzypcach Totenberg zajął się też nauczaniem młodych muzyków. W najbardziej europejskim z miast Ameryki, Bostonie, objął wydział instrumentów smyczkowych. Uhonorowany wieloma wyróżnieniami za pracę naukową, był też jurorem podczas konkursów muzycznych. O młodości, życiu i twórczości skrzypka opowiadają córki, przyjaciele, znajomi. Sam Totenberg przywołuje z pamięci chwile, gdy Ameryka stała się jego domem, w którym znalazł spełnienie w swej największej życiowej namiętności - muzyce.
Dodaj wątek na forum 
