Michał Koterski, siedmioletni syn reżysera, ubrany w koszulkę i krótkie spodenki inscenizuje w swoim pokoju wojnę. Podśpiewujący chłopiec ma porozstawiane na dużym stole żołnierzyki i czołgi. Dziecko planuje taktykę, określa narodowości biorące udział w wojnie: Polaków, Niemców, Rosjan, jak również zastanawia się nad przegranymi i wygranymi. Dokument inscenizacyjny o pacyfistycznym wydźwięku.